"Ik kan het nu allemaal zelf en dat maakt mij zelfverzekerder"

Het verhaal van Yildiz

Yildiz (45 jaar) opgegroeid in Bulgarije, kwam in 2012 naar Nederland. Samen met haar twee zoons en man was zij op zoek naar een woning en werk. Hier haar draai vinden? Dat ging niet over rozen. ‘Het is moeilijk om je plek te vinden in een nieuwe omgeving’, vertelt Yildiz. ‘Ik sprak de taal niet. Ik wist niets van de Nederlandse gebruiken. Ik moest echt weer vanaf nul beginnen. Dat viel toch wel rauw op mijn dak.

 

Een onrustige start
Yildiz en haar man kwamen thuis te zitten, zonder werk. Dit was niet zoals ze het voor ogen had. Haar buurvrouw kwam ze regelmatig tegen als ze haar hond uitliet. ‘Communiceren ging met handen en voeten. Ze verwees mij door naar het Wijkhuis in Schiedam-Oost. Daar organiseren ze taalcursussen voor migranten. Ik vond het spannend, maar ik ben gegaan. En daar heb ik tot de dag van vandaag geen spijt van gehad’.

 

Vraagbaak
‘Ik ontmoette daar Serap Onal, sociaal werker bij DOCK. Ze was mijn reddende engel. Serap en ik spreken allebei Turks. Hierdoor kon ik makkelijker uitleggen waar ik problemen mee had en waar ik tegenaan liep. Ze ondersteunde mij bij het op orde krijgen van de basis; van het aanvragen van tegemoetkomingen, een bankpas, het inschrijven bij een peuterspeelzaal/school tot het lezen en begrijpen van overheidsbrieven. En ze bracht mij in contact met NLeducatie, waar ik direct kon starten met de Nederlandse taalcursus’.

 

Een echte doorzetter
Leren doe je door te doen. ‘Aan de taalcursus heb ik veel gehad. Maar het onder de knie krijgen is een kwestie van heel veel oefenen’, vertelt Yildiz. ‘Aan het begin van bijvoorbeeld een telefonisch gesprek vertelde ik dat ik lerende was. Als het dan iets te snel ging, vroeg ik of ze het nog een keer kon herhalen. De mensen hadden er begrip voor. Gaandeweg leerde ik de taal ook echt spreken’. ‘Serap heeft mij ook geholpen met het begrijpen van de Nederlandse cultuur. En dát leer je niet op een taalcursus. Ik kon beter begrijpen wat de regels zijn die in de Nederlandse samenleving spelen en hoe je je beter kan profileren en positioneren’. In een snel tempo ontwikkelde Yildiz zich.

 

Nauwe contacten ontstaan
Ze wilde snel aan de slag en iets terugdoen voor de maatschappij. Via Serap kon ze vrijwilligerswerk doen op basisschool de Peperklip. ‘Ik help andere ouders die de taal niet beheersen. En doe leuke activiteiten. Afgelopen jaar organiseerde ik ‘ouder en kind zwemmen’. Door mijn vrijwilligerswerk leer ik nieuwe mensen kennen. En het vergroot mijn netwerk’.

 

Trots
‘Als ik mijzelf vergelijk met toen ik binnenkwam en nu, heb ik echt stappen gemaakt. Van migrant die de taal niet sprak en niet veel wist over de ‘buitenwereld’ naar een Nederlandse burger met een taaldiploma op zak, kennis van de Nederlandse samenleving en een breed netwerk aan buurtbewoners. Mijn doel voor komende periode? Nog beter Nederlands leren spreken en een betaalde baan vinden.